Jezusa Chrystusa. Ten potencjał zostaje - że użyję tutaj słynnego wyrażenia - wyssany przez żydowskie dziecko z mlekiem matki. Teraz pedagogika dialogu polega na tym, żeby to wiedzieć. Sami Żydzi powinni też uświadomić sobie, że coś z tym potencjałem wiedzy i &lt;orig&gt;pseudowiedzy&lt;/&gt;, wiary i &lt;orig&gt;pseudowiary&lt;/&gt; o Jezusie Chrystusie należy zrobić. Trzeba, aby Żydzi odpowiedzieli sobie na pytanie, czy bezwzględne odcinanie się od Jezusa jako Mesjasza należy do istoty żydowskości. Czy też można wyobrazić sobie judaizm i życie żydowskie, w którym zmianie na lepsze ulegną również zapatrywania na Jezusa Chrystusa.<br><br> - Takie próby były podejmowane, na przykład przez Martina Bubera. Przywracanie Jezusa światu żydowskiemu odbywa