i ostatnia: Komarno 30 listopada 1567. Oczywiście Rej nie pisał tego wielkiego tomu w drodze, podpisywał tam tylko dedykacje, niemniej ten wędrujący pisarz, towarzysko usposobiony, nie był chyba schorowanym starcem. Źwierciadło powstawało zapewne przez dłuższy czas, dedykacje są próbą obdarowania przyjaciół trudem całego żywota.<br>Najważniejsza i najobszerniejsza część Źwierciadła to Żywot człowieka poczciwego, w którym autor dał summę swego dorobku parenetycznego - pełny wzorcowy obraz ludzkiego życia. W gatunku tym miał Rej i poprzedników, i następców - literaturę parenetyczną uprawiało odrodzenie ze szczególnym upodobaniem.<br>W 1558 r. ukazał się przekład dzieła niemieckiego humanisty, Reinhardta Lorichiusa (pióra Stanisława Koszutskiego, królewskiego bibliotekarza i sekretarza), pt