komunista besarabski opowiadał mi, że w roku 1938 był naocznym świadkiem potwornego skatowania Karola Radka, który padł ofiarą proizwoła więźniów w obozie na Wyspach Sołowieckich". Jeżeli to prawda, wolał może razy współwięźniów od likwidacji z rąk "wspaniałych, natchnionych chłopców w skórzanych kurtkach" (ze swastyką czy sierpem i młotem w klapach). Żywot Radka: byłby pasjonujący, gdyby napisała go powiedzmy, bez hamulców i ostrożności, spółka autorska Erenburg-Babel. Od dawna zresztą sądzę, że brak nam takich "żywotów"; brak o wiele bardziej, niż suchych i rzeczowych przyczynków historycznych. Zwierzył mi się kiedyś Adam Michnik, że marzy o napisaniu książki o Henryku Dembińskim. Albo - dla