w obronę, gdy Herman mu wymyślał. Jakoś ten Herman umiał się wkraść w łaski kolegów, że wybaczyli mu nieuczciwą walkę z Polluksem i jakby zapomnieli o tym. Szybko wymazali z pamięci jasnowłosego, wesołego i koleżeńskiego Polluksa. Oj, szybko! Gorycz i poczucie krzywdy jak piołun spływały do serca Kaliasa. Niepotrzebny nikomu, a nawet zawadzający wszystkim...<br>Po trzech dniach oblężeni zrozumieli, że Rzymianie nie mają zamiaru zdobywać góry. Rozłożyli się wygodnie u stóp jedynego zejścia z Wezuwiusza, rozstawili straże i beztrosko czekali.<br>- Głodem chcą nas zwyciężyć - szeptali gladiatorzy.<br>Nie głód jednak był największą groźbą, czyhała gorsza klęska, która ukazała swe straszliwe pazury powstańcom - pragnienie