bardzo dobra decyzja. Idę sobie wzdłuż torów, trochę lodowisko więc idę powoli i - nóżka w lewo - nóżka w prawo (jak w piosence <symbol desc="emot">. Za sobą słyszę hałas 'przelatującej' przez rozjazd i krzyżownicę lokomotywy. Kątem oka (bo ślisko więc się nie odwracałem cały) dostrzegam loka luzem w kierunku Gdańska. Powoli się odwracam, a tam ... ST44 !!! Jaki strzał adrenaliny dostałem! Szybko w ułamku sekundy zdjąłem plecak, rozpiąłem go, wyciągnąłem aparat, zdjąłem futerał i osłonę obiektywu, które rzuciłem w śnieg, przełączyłem czas na 1/125, przysłona 4 i szybko wycelowałem. Akurat pięknie się ustawił w kadrze - zdjątko !! Super, jakby pozowane. Oderwałem aparat od oczu i usiłowałem