Otóż łatwo zauważyć, że wielkość ta mogłaby zostać podwyższona, gdyby praktyk obywał się bez "pośrednictwa", tzn. gdyby uzależniał swą decyzję wprost od wyniku tegoż eksperymentu. Mógłby wówczas lepiej (w przyjętym przez siebie maximinowym sensie tego słowa) dostosować zasadę podejmowania decyzji do swojej macierzy użyteczności. Postanawiając np., że będzie podejmował działanie a zawsze i tylko, gdy liczba elementów A w próbie nie przekroczy 7, zapewni sobie przeciętną użyteczność równą .0,38, gdy sA , a .0,894, gdy s . Mniejszą z tych liczb jest .0,894 Ą .26,7, co świadczy o wyższości metody drugiej. Analogicznie przedstawiałaby się sprawa, gdyby przyjąć inne kryterium