ogólnej. Im większa masa lodu i mniejsza ablacja, tym większa stabilność systemu lodowcowego – czyli szansa na dłuższe przetrwanie, nawet gdyby akumulacja ustała zupełnie. E. La Chapelle (1965) zaproponował stosowanie indeksu niestabilności (I,) (instability index) jako wskaźnika potencjalnej trwałości danego lodowca: I, = b-s/D, gdzie: b-6 – średnia ablacja właściwa (bilans letni w warstwie wody), D – średnia grubość lodowca w ekwiwalencie wody. Indeks ten zmienia się od wartości 1 dla małych pól śnieżnych do 10Ť dla wielkich polarnych czap lodowych. Odwrotność indeksu (1/I,) wskazuje czas potrzebny do całkowitego stopnienia lodowca przy zupełnym braku dopływu masy śnieżnej i