wywołanych przez cząstki jest jonizacją wtórną. Liczba wtórnych elektronów maleje ze wzrostem energii pierwotnej cząstki jonizującej.<br> Z faktu, że cząstki tracą małą część energii w poszczególnych zderzeniach, wynika, że zasięgi dla cząstek o tej samej energii początkowej są takie same w wąskich granicach. Zasięgi wyznacza się, z dużą dokładnością, metodą absorpcji z użyciem absorbentów stałych albo gazowych pod różnymi ciśnieniami. Nawet jednak w przypadku źródła o jednakowych energiach cząstek zasięgi wykazują pewne fluktuacje (34% rozrzutu). Stosuje się więc pojęcie średniego zasięgu; jest to maksimum tzw. różniczkowej krzywej zasięgu, powstałej ze zróżniczkowania krzywej dającej liczbę cząstek w zależności od odległości od źródła