dziwnie pozytywnie nastawiony do życia i dziwnie negatywnie do pracy. Beztrosko poddając się osobliwemu nastrojowi, spędził czas jakiś siedząc przy stole i rozmarzonym wzrokiem ścigając Barbarę, następnie zaś popadł w zapał twórczy, chwycił kawał kalki i miękki ołówek i zaczął rysować jej portret.<br>Zasadniczo był impresjonistą, a wpływy surrealizmu i abstrakcjonizmu toczyły w jego duszy walkę ze zmiennym wynikiem. Ślady tej walki bez trudu dawały się dostrzec w tworzonym właśnie portrecie. Źródło natchnienia nie zaszczycało artysty najmniejszą uwagą i Lesio rysował bez przeszkód i z zapałem, aż do momentu, kiedy wchodzący do pokoju Karolek zainteresował się jego zajęciem.<br>Podszedł i stanął