homogenatu komórek lub tkanek. W tym ostatnim przypadku narażało się preparaty histonów na zanieczyszczenia białkami cytoplazmy oraz na niebezpieczeństwo proteolizy (por. [108]). Milowym krokiem w rozwoju omawianych metod stała się technika z laboratorium Johnsa [93, 108]) polegająca na zastosowaniu do ekstrakcji histonów mieszaniny roztworów HCl-etanol, z następczym selektywnym strącaniem acetonem lub etanolem. Pozwoliła ona uzyskać pięć głównych frakcji histonowych (rys. 11.1), które po oczyszczeniu, głównie za pomocą różnych procedur kolumnowej chromatografii (jonowymiennej i filtracji żelowej) oraz elektroforezy preparatywnej, nadawały się do zbadania struktury pierwszorzędowej (por. [93, 108]).<br><br>&lt;tit&gt;EKSTRAKCJA ROZTWORAMI SOLI OBOJĘTNYCH&lt;/&gt;.<br><br>Stężone roztwory soli mogą być użyte bądź do