monarchii cała Hiszpania odrzuciła ład parlamentarny, ustrój liberalny: dwa totalizmy hiszpańskie stanęły przed sobą oko w oko i wolały spór załatwić armatami, niż kompromisem. Niezmiernie wątpię, by najlepsza nawet konstytucja, skopiowana z angielskiej czy szwajcarskiej, zdała w Hiszpanii próbę życia. Wszak konstytucja Cypru została zredagowana w Zurichskim hotelu i była adaptacją konstytucji helweckiej. A jednak już po trzech latach Cypr w niczym nie przypominał spokojnych kantonów między Jurą a Alpami. Podobnież Hiszpanie szybko dostosują każde obce wzory, zwłaszcza jeżeli im będą narzucone, do swego narodowego temperamentu. Pewna skrajność leży w hiszpańskim charakterze. Dzisiaj ta skrajność przybiera cechy "prawicowe". Ale jutro wypadki