się na katastrof jako że syntezą centralnego sterowania został już rozbity, a nie powstało jeszcze na jego miejsce nic nowego.<br>Mamy więc z jednej strony te wielkie ruchy społeczne, tę samodzielność, &lt;page nr=234&gt; samorządność w różnych dziedzinach życia, z drugiej zaś - konieczność zachowania tzw. kierowniczej roli partii, czyli jej panowania nad centralną administracją, policją i wojskiem. Obydwie to rzeczy trzeba pogodzić. Musimy to zrobić. Musimy stworzyć zupełnie nowy model oparty na kompromisie.<br>Chodzi o to, aby to wszystko, co stanowi politykę wewnętrzną państwa, było ustalane w drodze negocjacji między zorganizowanym w samorządność niezależne organizacje społeczeństwem a władzami państwowymi. Nowy model stosunków społecznych to