interesującym poetą szesnastowiecznym, albo jest to część - niekoniecznie zresztą wczesna i młodzieńcza - dorobku Sępa. Dorobku "innego" Sępa, w sensie odmienności ideowej czy estetycznej, tak jak kimś innym jest autor, dajmy na to, "Darczanki" i autor liryków lozańskich.<br>Erotyki zamojskie są zręcznym popisem kunsztu w typie poezji petrarkistów. Kierowane do konwencjonalnych adresatek o swojskich imionach, do Zosi, Anusi, Kasi, wzorowane najczęściej na Marcjalisie, Katullu i Owidiuszu, tworzą jakby zbiór stanów uczuciowych: radości, troski, zazdrości, niepokoju, zachwytu. Jest to zbiór utrwalony w systemie liryki miłosnej starożytnej i renesansowej - i właśnie ta systemowość jest najbardziej rzucającą się w oczy cechą wierszy Pseudo-Sępa. Nie