napisał Kallimach w latach 1470 i 1471, adresując je do Fanni Swentochy. Kim była adresatka, trudno z pewnością orzec. Czy była nią, jak przypuszcza się nieraz, Anna Ligęzina, córka Jana Feliksa Tarnowskiego, nie wiemy, a może i nie musimy wiedzieć. Kallimach kreuje w swych elegiach dwie postacie: liryczny podmiot i adresatkę; oboje są bohaterami określonego, fikcyjnego ciągu przeżyć, który stanowi swoisty model stosunków między człowiekiem a człowiekiem, model o dużej rozpiętości i różnorodności: namiętności, zazdrości, zwierzenia, skargi, tęsknoty.<br>Młodszy o jedno pokolenie od Kallimacha Konrad Celtis (vel Celtes, właściwe nazwisko Konrad Pickel, 1459-1508) był typowym dla wieku XV wędrownym humanistą