gorszyła, ale była wręcz poczytywana za dowód szerokich horyzontów i zainteresowań, dopiero później zawężanych ewentualnie do jednej wybranej dziedziny. Zbiegały się tutaj bowiem dwa wskazania - dla studentów, przed którymi otwierano szeroko, pobudzając ich tym samym do aktywnej postawy intelektualnej, repertuar wykładów prowadzonych na uczelni, oraz - dla profesorów, którzy swoje zajęcia adresowali do tych wszystkich, co zdecydowali się - dobrowolnie aktem świadomego wyboru - wpisać je do indeksu bez względu na obrany kierunek (tylko przyjęcie na seminarium obwarowane było pewnymi warunkami. Nie prowadzano w zasadzie wykładów kursowych słusznie uważając, że znacznie lepiej przeczytać odpowiednie podręczniki samemu niż wysłuchiwać ich streszczania przez niedouczonych asystentów. Natomiast