kilku zlewni badawczych. Należy jednak stwierdzić, że metodę bilansu wodnego stosuje się dosyć rzadko do wyznaczania wielkości parowania terenowego, szczególnie w przypadku nieco krótszych, np. miesięcznych, przedziałów czasu. Głównym tego powodem jest konieczność prowadzenia licznych i pracochłonnych pomiarów terenowych na dużych obszarach, w szczególności w zakresie zmian retencyjnych w strefie aeracji i saturacji.<br>Opierając się na dotychczasowych, nielicznych zresztą, badaniach należy sądzić, że metoda bilansu wodnego, zastosowana do wyznaczania miesięcznych wartości parowania terenowego, obarczona jest niestety dość znacznym błędem. Konstantinow i in. (1971) stwierdzili, że błąd metody jest rzędu &lt;gap&gt;. tylko ze względu na zbyt małą dokładność wyznaczania wilgotności gruntu, której zmiany