chwyta". Uwypukla się również podstawowa sytuacja kontynuacji czasowej: przeszłość powtarza się znowu. Nie wiadomo dlaczego, ale nie mogę nie popełniać tych łajdactw. Jest w tym ukryta, może trochę zrezygnowana, zgoda na siebie i własny winą przeniknięty mały los.<br>Fundamentalna afirmacja własnego bytu, rezygnacja z protestów przeciwko kontynuowaniu się wczorajszego banału, afirmacja czasu powtarzającego się i... dana w wyobraźni świadomość istnienia świata Utopii, który w każdej chwili może wystrzelić nową okazją - to wszystko stanowi w melancholii czynnik ważny, bo nie pozwala wtargnąć w głąb człowieka uczuciu rozpaczy, które zawsze zagraża zwyciężonym.<br>Rozpacz pojawiłaby się wtedy, gdyby alternatywą nieziszczenia się Utopii była nicość