i młodzież, że ze Służbą Bezpieczeństwa nie wolno rozmawiać, a idzie się na przesłuchanie tylko po otrzymaniu druku z odpowiednim numerem sprawy.<br><br>&lt;page nr=91&gt;<br><br> Jakiż to więc był zły przykład dla naszej młodzieży. Na marginesie tej historii pewna znajoma przypomniała sobie, jak przed wielu laty wspólnie z Leszkiem Kołakowskim chodziła po mieszkaniach agitując ludzi, by wzięli udział w referendum, głosując trzy razy tak. Oboje nie mogli się nadziwić, czemu ci odwiedzani tak okropnie się ich boją. I pomyśleć, że siew tego dawnego lęku wydał owoc, który po czterdziestu niemal latach pchnął filozofa na Rakowiecką.<br> A poza tym jestem pełen podziwu i uwielbienia dla