Polski odsuwa niejako na drugi plan, akcentując demokratyczne, a nie socjalistyczne rozwiązania w przyszłej Polsce, aby w ten sposób stworzyć szeroką platformę dla ewentualnego porozumienia również z ugrupowaniami obozu londyńskiego.<br>Na podkreślenie zasługuje głęboko przemyślana, elastyczna taktyka PPR wobec ugrupowań politycznych obozu londyńskiego. Krytykując linię polityczną tych ugrupowań w szeregu aktualnych kwestii - stosunku do walki zbrojnej, do ZSRR, do lewicy społecznej - PPR unika w tym czasie krytyki personalnej, przejaskrawiania różnic, a odwrotnie, podkreśla zbieżne punkty programów i podobieństwa stanowisk politycznych, to, co łączy, a nie to co dzieli całe podziemie polskie.<br>Taktyka PPR w tym czasie pokrywa się w swoich zasadniczych