formułuje expressis verbis informacji, że Judym traci w tramwaju poczucie czasu. Uderzające jest jednak, że cała scena "z nóżką" rozgrywa się, w przestrzeni fizycznej, podczas ostatnich kilkuset metrów jazdy. Jest to znów, jak w Lalce, "pięć, dziesięć minut" (szacując prędkość tramwaju na 15 kilometrów na godzinę i długość trasy w alei wersalskiej na 2 kilometry). W powieści zajmuje ta scena dwie strony dość szczegółowego opisu - najpierw okoliczności zdarzenia, a potem wywołanych przez nie przeżyć. W stosunku do tekstu poświęconego wcześniejszemu etapowi podróży, narracja nie tylko nie przyspiesza, ale zwalnia. Konstrukcja narratora personalnego każe ów fakt przenieść w obszar psychiki głównego bohatera