szybkim krokiem pomaszerował do budki, która kiedyś służyła jako kiosk "Ruchu", a teraz pełniła funkcję pawilonu ogrodowego. Odszedłem od furtki. Z działki położonej obok dawała mi znaki jakaś tęga pani. Podszedłem do jej płotu. Dała mi znak, bym szedł dalej. Po chwili wyszła za mną i zaraz skręciła w boczną alejkę. Cofnąłem się. Emeryta nie było już widać. Pani czekała na mnie za następnym skrzyżowaniem alejek, w cieniu wysokiego żywotnika. Była tęgawą brunetką w sile wieku, o żywych, czarnych oczach.<br>- Pan się zwrócił pod niewłaściwy adres. Dobrze, że pana puścił wolno. My wyjeżdżamy na stałe za granicę. Muszę się pozbyć tej