metalowych, tak jak światło odbija się od lustra. Dla nowo odkrytego zjawiska dość szybko dostrzeżono możliwości zastosowania w radiokomunikacji. W latach 1895-1897 zaledwie 21-letni włoski elektrotechnik G. Marconi, stosując oscylator Hertza i wynalezioną przez siebie antenę, zbudował urządzenie nadawczo-odbiorcze, które pozwalało przesyłać na odległość sygnały radiowe zakodowane alfabetem Morse'a. Niemalże jednocześnie identyczny eksperyment przeprowadził rosyjski uczony A. Popow. Dzięki tym pionierskim eksperymentom radio zrobiło wkrótce błyskawiczną karierę.<br>Już podczas pierwszych eksperymentów z radiem odnotowano, że łączność ulega zakłóceniu, gdy na drodze transmisji fali pojawia się duży obiekt, jak np. statek, a w 1904 r. niemiecki inżynier Hülsmeyer otrzymał