Potem ze zdziwieniem dowiaduję się, że to są alkoholicy. Wrażenie niesamowite.<br>W poniedziałek rano udałem się na oddział, co prawda troszkę skrycie, bo mnie wszyscy w okolicy znali. Więc gdy wchodziłem do tego budynku, dobrze się rozglądałem, czy nie idzie jakiś znajomy - przecież to wstyd: na oddział odwykowy, do pijaków, alkoholików. Wszedłem, patrzę, przed drzwiami czekają ludzie. "No - myślę - pewnie doktorzy, będą mnie tu zaraz leczyć". Później przyszedł jakiś facet (to był Staszek, terapeuta-alkoholik), otworzył - i kolejne zdziwienie, bo ci wszyscy, co czekali, też przyszli się leczyć. Według mnie po nich wcale nie było widać, że to alkoholicy. Jejku, jakie