przez &lt;name type="person"&gt;Geigera&lt;/&gt; i &lt;name type="person"&gt;Nuttalla&lt;/&gt;. Stanowi to niewątpliwy sukces tej uproszczonej wersji teorii przejścia tunelowego, wprowadzonej przez &lt;name type="person"&gt;Gamowa&lt;/&gt; w celu opisu przemiany . W tak uproszczonym wariancie teorii rozpadu brakuje jednak przewidywania względnych prawdopodobieństw przejść, prowadzących do różnych stanów wzbudzonych jądra pochodnego. Przed pełniejszą i bardziej rozwiniętą teorią rozpadu stoją zatem bardziej ambitne zadania niż tylko wyprowadzenie zależności &lt;name type="person"&gt;Geigera-Nuttalla&lt;/&gt;. Omówienie znacznie bardziej złożonej współczesnej teorii przemiany wykracza zdecydowanie poza ramy i możliwości tego opracowania. <br>&lt;tit&gt;5.5. Przemiana&lt;/&gt; <br>&lt;tit1&gt;5.5.1. Uwagi wstępne, widma , neutrino&lt;/&gt; <br>Głównym procesem zachodzącym w przemianie jest spontaniczna emisja elektronów lub pozytonów, które powstają w akcie przemiany (w skład