ankietowych. Stu siedemdziesięciu respondentów Hamona z piętnastu krajów opisało dlaczego stali się anarchistami, jak do tego doszło i czego spodziewają się po uczestnictwie w ruchu. Równie ciekawy materiał przyniosła międzynarodowa ankieta zorganizowana w 1902 r. przez redakcję pisma &lt;name type="tit"&gt;"Le Libertaire"&lt;/&gt;. Jej dziewięciopunktowy kwestionariusz umożliwia wgląd w psychikę aktywistów i sympatyków anarchizmu. Naturalnie, przy rozpatrywaniu źródeł tego rodzaju liczyć się należy z intencjonalną samoidealizacją autorów. Dotyczy to również rzadkich skądinąd pamiętników oraz, w mniejszym stopniu, korespondencji. Dlatego, mimo swojej jednostronności, dużą wartość zachowują w tej kwestii materiały policyjne reprezentujące spojrzenie z innej perspektywy, choć bynajmniej nie beznamiętne. <br>Analiza przytoczonych źródeł wykazuje bezzasadność