się łożyska kulkowe, one to wspaniale zmniejszyły opory na wszystkich ruchomych płaszczyznach. Dalej rower otrzymał przekładnię zębatą, szprychy. Nadal jednakże był to pojazd dla ludzi o... stalowych pośladkach, gdyż mimo prób zastosowania sprężynowych amortyzatorów trząsł potwornie. I w tym miejscu dotychczasowy łańcuch technologiczny uzupełnił szkocki weterynarz, Jonh Dunlop. <br>Według jednej anegdoty Dunlop wziął pierwowzór opony, patrząc na krowie jelito, według innej - na węża ogrodowego. Według jednych motywem wynalazku była przemożna chęć uchronienia ogrodowych grządek przed drewnianymi walcami dziecięcego &lt;orig&gt;welocypedu&lt;/orig&gt;, na którym harcował synek weterynarza. Inni znów mówią o niedolach podróży, jakich niewątpliwie doznawał jeżdżąc do pacjentów na niemiłosiernie trzęsącym bicyklu. Pomysł