Typ tekstu: Książka
Autor: Włodzimierz Kwaśniewicz
Tytuł: Dzieje szabli w Polsce
Rok: 1999
się "pallos" (adekwatnie do swej konstrukcyjnej formy), a nie "sablya", czyli szabla. Nazwa tej właśnie broni, poprzez spolszczenie, uzyskała brzmienie "pałasz".
Broń ta stosowana była zamiennie z koncerzem - jednakże zawsze przy szabli jako broni podstawowej i niewymiennej z inną bronią sieczną. Dlatego też koncerz ani pałasz nigdy nie wyparły szabli, ani jej nie zastąpiły. Troczono go na modłę węgierską do siodła (tak jak i koncerz, szablę natomiast zawieszano na rapciach przy boku) pod prawym bądź lewym kolanem (przeważnie pod lewym, ze względu na większą wygodę przy wydobywaniu broni z pochwy). Pałasz bądź koncerz stanowił składowy element końskiego rzędu, czego dowodzą m.in
się "pallos" (adekwatnie do swej konstrukcyjnej formy), a nie "sablya", czyli szabla. Nazwa tej właśnie broni, poprzez spolszczenie, uzyskała brzmienie "pałasz".<br>Broń ta stosowana była zamiennie z koncerzem - jednakże zawsze przy szabli jako broni podstawowej i niewymiennej z inną bronią sieczną. Dlatego też koncerz ani pałasz nigdy nie wyparły szabli, ani jej nie zastąpiły. Troczono go na modłę węgierską do siodła (tak jak i koncerz, szablę natomiast zawieszano na rapciach przy boku) pod prawym bądź lewym kolanem (przeważnie pod lewym, ze względu na większą wygodę przy wydobywaniu broni z pochwy). Pałasz bądź koncerz stanowił składowy element końskiego rzędu, czego dowodzą m.in
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego