w latach) opierają się na znajomości równań opisujących przebieg czasowy rozpadu izotopów radioaktywnych. Znając czas rozpadu i dzisiejszą proporcję takiego izotopu do produktu jego rozpadu, można wyliczyć wiek skały. Ma to sens tylko wtedy, gdy cała zawartość obydwu izotopów jest wyłącznie skutkiem rozpadu, tzn. pierwotnie występował jedynie izotop radioaktywny i ani on, ani produkt jego rozpadu nie był do skały później doprowadzany, ani też z niej odprowadzany. Do oceny wieku mogą więc być wykorzystane tylko te minerały, które wykrystalizowały w momencie powstania skały.<br>Wyklucza to większość skał osadowych, których składniki przechodziły długą drogę, zanim zostały uwięzione w skale. Dobrymi podstawami datowań są