działania, bardziej nowoczesne. Takie, które będą zdolne kształtować więzi środowiska artystycznego ze społeczeństwem, tworząc rzeczywiste możliwości ich nawiązywania.<br>Nowy model organizowania uczestnictwa w kulturze na poziomie zróżnicowanego wybory kulturalnego może być realizowany o ile tradycyjne sposoby prezentacji sztuki rozszerzone będą o wielkie spektakle sztuki. Wielkie spektakle sztuki potrzebują jednak wielkich animatorów zjawisk artystycznych. W instytucjach wszystko, co wykracza poza plan i limit, wzbudza zniecierpliwienie. Równocześnie brak im programu wiążącego państwowy system upowszechniania plastyki ze społecznym ruchem kulturalnym. A przecież ilość energii społecznej, którą system instytucji państwowych wyzwoli, skanalizuje i skoncentruje na upowszechnianiu plastyki zadecyduje o ostatecznym sukcesie jego pracy.<br>Świadomość perspektywy