tonem polskiej kultury. Dziadek - hipnotyzer, który siłą swego spojrzenia usiłuje zatrzymać niemieckie czołgi ("i potem już nic nie stanęło na ich drodze do Pragi") - mógłby się znaleźć i w filmie szkoły polskiej (na przykład w Eroice), choć ze względu na prawdę historyczną nie występowałby w tej roli samotnie. Ton "szyderczy", "antybohaterski", "realistyczny" występował w naszej kulturze zwykle obok zasadniczego nurtu tyrtejsko-insurekcyjnego. Natomiast cały zasadniczy sposób rozumowania obecny w mini-powieści Hrabala i w filmie Menzla z trudem znalazłby prawo obywatelstwa w polskiej kulturze. Owszem, seksualne kłopoty dojrzewającego chłopca są czymś prozaicznym, zapewne nawet śmiesznym, choć tylko wtedy, gdy patrzy się