królowej Dreistein-Einfuss, co cytowany już przez nas prof. Albert, i jego więc naukę próbowano tłumaczyć wywołanym wędrówką brakiem dostatecznie zafiksowanych układów tradycyjnych, i w następstwie uznano ją za burzącą i niezgodną z duchem będącej w obiegu cywilizacji. Autor oparł się był na dwóch tezach: pierwsza była syntezą tezy i antytezy wymienionego już przez nas metafizyka i stwierdzała, że prawdą jest, iż prawda nie &lt;hi rend="spaced"&gt;jest&lt;/&gt;, lecz &lt;hi rend="spaced"&gt; się staje&lt;/&gt;. I rzeczywistość tak samo. Druga brzmiała, iż to stawanie się bierze się nie z jąder króla, a z &lt;orig&gt;abdomenów&lt;/&gt; &lt;orig&gt;abdomenowców&lt;/&gt;.<br> Z pierwszej tezy wynikało, iż to, co jest dzisiaj, niekoniecznie musi być jutro