między innymi w obawie utraty życia. Abraham dwukrotnie oddaje Sarę do haremu obcych królów pod pozorem, że jest jego siostrą. Nie świadczy to bynajmniej - co dawniej sądzono z zażenowaniem - o spaczonych pojęciach moralnych Hebrajczyków. Jak w najdawniejszych epokach zapatrywano się na owe sprawy, można wnioskować z tego, że Bóg najwidoczniej aprobuje fortel Abrahama. Karze bowiem nie jego, lecz królów, mimo że padli bezwiednie ofiarą podstępu. Prawdopodobnie dlatego, że zawinili pośrednio jako władcy, którzy nie znali ograniczeń w gwałtach i samowoli, tak że Abraham miał słuszne powody ich się obawiać. Kara ma tu jednak również charakter praktyczny. Chodziło o to, by zmusić