zakładu wiodącego, który wobec pozostałych przedsiębiorstw posiadał wszystkie w zasadzie uprawnienia zjednoczenia. Taki sposób zorganizowania przemysłu miał ułatwiać inwestowanie w kierunku usuwania wąskich przekrojów i w konsekwencji powiększanie zdolności wytwórczych. W praktyce nie sprzyjał jednak racjonalności gospodarowania ze względu na fakt, że znaczna część sprzedaży odbywała się wewnątrz systemu, według arbitralnie ustalanych cen, które nie miały żadnego związku z rynkiem.<br><br>&lt;tit&gt;2.3.Gospodarka polska w latach siedemdziesiątych&lt;/&gt;<br><br>Początek lat siedemdziesiątych, przejście od siermiężnego Gomułki do otwartego na świat Gierka, przyniósł przedsiębiorstwom państwowym nowe szanse rozwojowe. Gospodarka kraju oparta na paradygmacie zasilania zewnętrznego wymagała licencji, zachodnich technologii, kontaktów z przemysłem europejskim i