poświęcił parę lat pracy, by dać Paryżowi w 1952 roku jedyną w swoim rodzaju wystawę martwej natury w tejże Orangérie. Potrafił ściągnąć obrazy z całego świata: od mozaik II wieku z Watykanu, fresków z Herculanum - po arcydzieła z muzeów Bostonu czy Kalifornii.<br>Ta wystawa odbyła się jednocześnie z wielkim pokazem "arcydzieł XX wieku", które z ramienia Kongresu Wolności Kultury zorganizował w Musée de l'Art Moderne entuzjasta sztuki abstrakcyjnej, konserwator amerykański Sweeney. Wystawa Sterlinga była dla niejednego z nas piękną nauką pokory. Ileż w jej promieniu "arcydzieł" XX wieku, koniecznie rewolucyjnych, trąciło myszką, kiedy bukiet kwiatów z II wieku, kiedy słomiany koszyk