były znacznie łagodniejsze. Temu zadaniu postanowili też sprostać (z powodzeniem) Ramones. Zasługą "braci" było umiejętne połączenie chwytliwych fraz z bezpardonowym uderzeniem i brudem instrumentów, a głosów tylko tu i ówdzie.<br>W najsłynniejszym w tym zbiorku utworze Judy Is A Punk (1 '29"!) kolejne zwrotki zapowiadane są następująco: Second verse, same as the first (Druga zwrotka, taka sama jak pierwsza) i Third verse, different from first (Trzecia zwrotka, inna niż pierwsza) . I rzeczywiście - Ramones nie mogli zawieść swoich fanów. Druga zwrotka jest identyczna z pierwszą. Podobne arcydzieła prostoty spotkamy na obu stronach albumu. Właściwie cała debiutancka płyta Ramones jest banalistyczną symfonią nastolatków