z deklamacją <br>tekstu przy zastosowaniu zdwojeń unisonowo-oktawowych i opadających sekundowo, <br>czystych trójdźwięków mollowych: a-g-fis-a-e, z kontrastami dynamicznymi f-p <br>(prz.139). Nieoczekiwanie dramatyczny charakter (Maestoso dramatico) ma opracowanie <br>wersów Et unam sanctam ­ resurrectionem mortuorum (s. 41-42) w Mszy nr 2 (prz. <br>140). Współcześnie, w aspekcie estetycznym, rozpoczęcie tej mikrostruktury formalnej <br>patetycznym (zdwojenia oktawowe, f) organowym cytatem chorałowego inicjum Credo <br>nie jest zbyt przekonujące, gubi bowiem chorałowy charakter cytatu. Jeszcze <br>bardziej patetycznie, w organowym tutti (fff) harmonizuje Nowowiejski ten cytat <br>w krótkim łączniku. Podobne refleksje budzi dramatyczna recytacja chóru wyznania <br>wiary "w jeden święty Powszechny i