w sobie sądy paradoksowe. Wiele symboli i metafor świadczy <br>jedynie o niezwykłej erudycji mistrzów zen, którzy we własnych wypowiedziach <br>cytowali nie tylko swoich słynnych poprzedników, ale także nawiązywali <br>do wielu motywów literackich, legend, symboli czy obiegowych przenośni, <br>zrozumiałych nie tylko dla ówczesnych elit intelektualnych. Jak słusznie <br>zauważa Dale Wright, ten aspekt języka zen często bywa pomijany, ponieważ <br>nieuchronnie prowadzi do intelektualnych analiz. Wright podkreśla, że takie <br>podejście jest błędne, gdyż poznanie znaczenia tego rodzaju symboli i metafor <br>jest niezbędne nie tylko historykom czy religioznawcom, ale także osobom <br>praktykującym zen. <br>Victor Sogen Hori cytuje następującą metaforę: "Ludzie nie znają <br>spoconych koni dawnych