przedstawiają rysunki na poprzednich stronach).<br>...i gwiazdy spadające<br>Nie we wszystkich astronomicznych "chwytach" starożytnej meteorologii da się odnaleźć źdźbło prawdy. Zjawisko meteorów, na przykład, wiązano naiwnie z nadciągającym wiatrem. Być może wyobrażano sobie, że silny wiatr potrafi strącać nawet gwiazdy. Świadczyłby o tym ustęp z Sielanek Teokryta:<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>Według już bardziej astrologicznych niż meteorologicznych "przepisów", zamieszczonych w Czteroksięgu (Tetrabiblos) Klaudiusza Ptolemeusza, z kierunku, z którego spadła gwiazda, miał przybywać wiatr. Jeżeli na niebie dało się zauważyć rozbłyski meteorów z dwóch przeciwnych kierunków równocześnie, następowało zderzenie wiatrów. Bogaty deszcz meteorów (na przykład perseidy, które mamy okazję podziwiać co roku w połowie sierpnia) zapowiadał