najsuchszych i najgorętszych dni. Uważano również, że w tym okresie ludzie szczególnie łatwo zapadają na gorączkę, którą greccy następcy Asklepiosa nazywali siriasis, czyli chorobą Syriusza.<br>Pisał o tym pięknie najwybitniejszy bodaj poeta polskiego baroku, Jan Andrzej Morsztyn (1621-1693), autor jedynego znanego mi cyklu poetyckiego w całości poświęconego konkretnemu obiektowi astronomicznemu. W Kanikule albo Psiej gwieździe (z łac. canicula dosłownie oznacza "suczka") - przygotowanym w roku 1647 zbiorze 32 wierszy - w utworze Dwoja bieda znajdujemy takie oto linijki:<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>U Morsztyna natrafiamy także na ślad zagadki koloru Syriusza. W Denominacji poeta pyta:<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>Morsztyn odwołuje się tutaj do starożytnej tradycji, głównie literackiej, chociaż obecnej