Psiej gwieździe (z łac. canicula dosłownie oznacza "suczka") - przygotowanym w roku 1647 zbiorze 32 wierszy - w utworze Dwoja bieda znajdujemy takie oto linijki:<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>U Morsztyna natrafiamy także na ślad zagadki koloru Syriusza. W Denominacji poeta pyta:<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>Morsztyn odwołuje się tutaj do starożytnej tradycji, głównie literackiej, chociaż obecnej również w pismach astronomicznych, według której Syriusz był określany jako "czerwona gwiazda". A przecież nie trzeba długo się przyglądać najjaśniejszej gwieździe Wielkiego Psa, by się przekonać, że w zimową noc końca XX wieku lśni ona bladoniebieskim blaskiem.<br>Tymczasem "czerwonego Psa" spotykamy w Satyrach Horacego, w dziele O zjawiskach natury Seneki (ok. 4 p.n