desygnowanie mnie przez zespół pomocniczych sił naukowych jako ich przedstawiciela w Senacie Akademickim. Spoczęła tam na mnie w szczególności funkcja prowadzenia protokółu posiedzeń Senatu. Rektorem, a później tylko członkiem Senatu, był prof. Władysław Grabski, posiedzenia Senatu stanowiły dodatkową płaszczyznę do pogłębienia z nim kontaktu.<br> Niemal niezwłocznie po przyjęciu mnie na asystenturę do uczelni prof. Ludkiewicz w rozmowie z dyrektor Balsigerową z Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej wysunął mnie jako właściwą osobę do ustalenia, w jakich warunkach pracują w południowej Szwecji polscy robotnicy rolni, którzy osiedli tam podczas pierwszej wojny światowej w rezultacie wojennych wypadków. Podróż naukową do Szwecji planowałem już poprzednio