w roku 1911.<br> Świątynia, obok swego sakralnego sensu, jest też ogólnie<br>respektowanym miejscem geograficznym. Wystarczy spojrzeć na jakąkolwiek<br>mapę, by się przekonać, że wśród różnych znaków topograficznych,<br>naturalnych i sztucznych, świątynie - podobnie jak kaplice, kapliczki i<br>drobne budowle kultowe - są ważnym znakiem kartograficznej legendy. Nie<br>tylko kartograficznej. Średniowieczne lub renesansowe atlasy zawierały<br>- oprócz map - panoramiczne wizerunki miast. Ich autorzy i wydawcy<br>starali się, by - w miarę możliwości - charakterystyczne detale<br>panoramy odpowiadały realiom. Przykłady takich atlasów to zarówno<br>Kronika świata Schedla z 1490 roku, Opisanie Europy Hartmanna czy<br>Topografia Czech i Śląska Zeiller-Meriana. Podróżujący z takim atlasem<br>mógł identyfikować miasto już