zależeć na naszym zainteresowaniu jego osobą, na dostrzeżeniu w nim członka rodziny. Dzięki temu powoli wracał do siebie. Zauważyliśmy, że z nieznaną wcześniej łatwością konstruuje zdania, wyraża swoje opinie, komentuje bieżące wydarzenia. Coraz częściej widywaliśmy go przy stole, zaglądał do kuchni. Nikt nawet nie zauważył, że ojciec przestał używać powiedzenia "austriackie gadanie", nie machał ręką w zniecierpliwieniu i rezygnacji. Teraz uważnie wysłuchiwał argumentów, odczekiwał na swoją kolej z tym poczuciem pewności i wiarą, że także zostanie wysłuchany.<br>Matka zaczęła mu kupować gazety codzienne, najnowsze publikacje historyczne, zabierała go ze sobą do znajomych. Była dumna. Ojciec, rzecz jasna, nie mógł być już tym