Miasto i Królestwo, potem wieżowiec, dalej dziewięćdziesiąte dziewiąte piętro, później pokoik, rozrzucone na wielkim magnetycznym stole arkusze papieru i sama już powieść. Tak, na końcu była powieść End &amp; Fin Company. Ale ona też była "mechanicznie". Niemechaniczne były tylko słowa Scotta Joplina pobrzmiewające w uszach B. W. Wolnowymyśliciela: &lt;gap&gt;<br>"Mechaniczność" konotuje również automatyzm przemieszczania się, w konsekwencji - niepamięć aktu podróży. Wykładnikiem tej ostatniej nie jest już ruch w przestrzeni. Podróż zawiera się w samej różnicy między dwoma nieprzekładalnymi obszarami, z których drugi zastąpił pierwszy, powodując "zniknięcie" poprzednika. Także w różnicy pomiędzy dwoma czy nawet trzema stanami turysty: tym sprzed wyjazdu, tym z chwili