moich wierszy na rosyjski, nie mogła tego zmienić. Istnieje tylko jeden jego wiersz w moim przekładzie, natomiast pisałem sporo o jego poezji po polsku i po angielsku. <br> Dyskusja o odmiennych prawach dwóch języków toczyła się w międzywojennym Dwudziestoleciu z okazji przekładu Eugeniusza Oniegina przez Tuwima. Tę próbę zaatakował Adam Ważyk, autor konkurencyjnego przekładu. Jak wiadomo, polski jest językiem o stałym akcencie na przedostatniej sylabie słowa, natomiast rosyjski ma akcent ruchomy, z predylekcją do stóp jambicznych. Żeby naśladować jamby Puszkina, trzeba w polskim rymować słowami jednosylabowymi, czemu Tuwim umiał podołać, ale wynik był nieco monotonny. Ważyk wyrzekł się w znacznym stopniu tej