pokój, gwarantowany przez potężnego protektora książąt moskiewskich. Znaczenie Moskwy podniósł też fakt, że metropolita kijowski, który w 1299 r. opuścił swą zrujnowaną stolicę i osiadł we Włodzimierzu nad Klaźmą, w latach dwudziestych XIV wieku obrał Moskwę za swą rezydencję. Sojusz księcia moskiewskiego z metropolitą, kościelnym zwierzchnikiem całej Rusi, ogromnie wzmocnił autorytet tego władcy. Księstwo moskiewskie nieustannie rosło dzięki orężnym nabytkom, dzięki kolonizacji ziem sąsiednich plemion fińskich, wreszcie dzięki przechodzeniu różnych drobnych książąt na służbę władców Moskwy. W ten sposób już Iwan Kaleta opanował na północnym wschodzie księstwa: Biełooziero, Uglicz, Kostromę i Galicz. Uzależnił również "wielkich" książąt rostowskich. Dokonywane przez Iwana Kaletę