wyłamywaniu się" z socrealistycznego schematyzmu jest zasadna dokładnie w tym samym stopniu, co jej fama jako rzekomej "dysydentki". Prawda, że jej zachowania polityczne mogły sprawiać wrażenie wręcz buntowniczych, ale tylko, gdy je przyłożyć do tła powszechnego typu zachowania jej NRD-owskich współobywateli. Prawda, że jako pisarka może się wydać niemalże awangardową nowatorką, ale tylko, gdy przy lekturze jej utworów mieć w pamięci powieści partyjnych klasyków w rodzaju Hermanna Kanta.<br> Doceńmy w pisarstwie Christy Wolf jego względnie (w porównaniu z typową normą NRD-owskiej literatury) większą wartość, ale też nie dajmy się zwariować i nie bierzmy wartości względnej za bezwzględną. Kieruję to