między sumą przyrostów współrzędnych obliczonych a sumą teoretyczną. W tym celu załóżmy, że mamy do czynienia z ciągiem w przybliżeniu prostoliniowym i równobocznym skierowanym wzdłuż osi <HI rend="italic">y</HI>. Na wielkość odchyłki liniowej <HI rend="italic">f l</HI> będą miały wpływ dwa elementy: błędy pomiaru długości boków w ciągu <HI rend="italic">m li</HI> i błędy przynależnych im azymutów <gap>. Błędy azymutów (mimo wyrównania kątów) mają wpływ na wielkość odchyłki liniowej, bowiem poprawki dodawane do kątów <gap> mają wartość przeciętną, a nie prawdziwą. Błędy pomiaru długości spowodują przesunięcie ostatniego punktu w kierunku ciągu o wartość <gap>. Błędy azymutów spowodują wychylenie poprzeczne <gap>, a więc związki geometryczne między sumą przyrostów i odchyłką w ciągach