śladach, łącząc się według trzech możliwych schematów: ((...))<br> W każdym gnieździe lub węźle tworzy się kilka par jonowych, w większości nie więcej niż dwie pary. Powstające z nich oraz wzbudzonych cząsteczek H2O* rodniki w liczbie kilku par<br> a) reagują ze sobą,<br> b) opuszczają gniazdo, dyfundując do całej masy układu. W przypadku b) prawdopodobieństwo łączenia się z sobą jest coraz mniejsze, wzrasta natomiast prawdopodobieństwo reakcji z wtórnymi produktami radiolizy i cząsteczkami substancji rozpuszczonej. Zachodzą więc dwie możliwości:<br> a) w gniazdach ((...))<br> b) poza gniazdami ((...))<br> Konsekwencją tego mechanizmu jest podstawowa zależność stechiometryczna między wydajnością radiacyjną rozkładu wody a rodnikowymi i cząsteczkowymi wydajnościami produktów: ((...))<br> W równaniu