w gości - powiedział Kościejny do Semena Wasylczuka, gdy ten wskazał mu krzesło. Stał w progu. Przez otwarte drzwi ulatywało ciepło, w sieni pałętała się biała kura. Wasylczuk siedział pod świętym obrazem, patrzył wskroś ciężkiego powietrza i palił. Za oknem kałuże błota nieustannie występowały z brzegów.<br>- Przyszedłem ci powiedzieć, że moja baba nie potrzebuje pomocy.<br>- Długo cię nie było. Mówiła, że potrzebuje.<br>- Nie. Ty się Semen ożeń. Nie będziesz musiał po wsi z pomocą chodzić.<br>- Przyszedłeś w swaty?<br>Lecz Kościejny nie odpowiedział już nic. Drzwi zostały otwarte, przeszedł przez topiel podwórza i zniknął za burą zasłoną deszczu, tam gdzie ziemia, góry, niebo